اهداف کلان:
ارتقای ایمنی مشتریان داخلی و خارجی و فعالیتهای خود
تعریف ایمنی (Safety):
فقدان وجود هرگونه صدمه و آسیب اتفاقی تعهدات مدیران ارشد بیمارستان جم در خصوص مسائل ایمنی بیمار
- بیمارستان جم با ایجاد محیطی ایمن، مدیریت و کارکنان بیمارستان را نسبت به ایمنی بیمار آگاه ـ مسئول و پاسخگو می نماید.
- بازدیدهای مدیریتی ایمنی با رویکرد ترویج فرهنگ ایمنی به صورت برنامه ریزی شده و مستمر با حضور مدیران ارشد بیمارستان اجرایی می گردد.
- بیمارستان جم متعهد به اجرای هرچه بهتر استانداردهای الزامی ایمنی بیمار به صورت مستمر و یکپارچه می باشد.
سیاست های ایمنی بیمار در بیمارستان جم:
- ترویج فرهنگ مبتنی بر ایمنی بیمار
- رهبری و حمایت کارکنان بیمارستان
- یکپارچه سازی فعالیت مدیریت خطر در سازمان
- ارتقاء گزارش دهی وقایع
- جلب مشارکت بیماران و برقراری ارتباط آنان و جامعه
- به اشتراک گذاشتن وقایع رخداده و آموخته های حاصل از آن با دیگران
- بکارگیری و اجرایی کردن راه حل هایی برای پیشگیری از بروز آسیب ها
شعار ایمنی بیمارستان:
اولین و مهمترین الزام در بیمارستان آسیب نرساندن به بیماران است.
۱- دریافت مطلوب خدمات سلامت حق بیمار است.
- شایسته شان و منزلت انسان و با احترام به ارزشها، اعتقادات فرهنگی و مذهبی باشد.
- بر پایهی صداقت، انصاف، ادب و همراه با مهربانی باشد.
- فارغ از هرگونه تبعیض از جمله قومی، فرهنگی، مذهبی، نوع بیماری و جنسیتی باشد.
- بر اساس دانش روز باشد.
- مبتنی بر برتری منافع بیمار باشد.
- در مورد توزیع منابع سلامت مبتنی بر عدالت و اولویت های درمانی بیماران باشد.
- مبتنی بر هماهنگی ارکان مراقبت اعم از پیشگیری، تشخیص، درمان و توانبخشی باشد.
- به همراه تامین کلیه امکانات رفاهی پایه و ضروری و به دور از تحمیل درد و رنج و محدودیتهای غیرضروری باشد.
- توجه ویژهای به حقوق گروههای آسیبپذیر جامعه از جمله کودکان،زنان باردار، سالمندان، بیماران روانی، زندانیان، معلولان ذهنی و جسمی و افراد بدون سرپرست داشته باشد.
- در سریعترین زمان ممکن و با احترام به وقت بیمار باشد. با در نظر گرفتن متغیرهایی چون زبان، سن و جنس گیرندگان خدمت باشد.
- در مراقبتهای ضروری و فوری (اورژانس)، بدون توجه به تأمین هزینهی آن صورت گیرد. در موارد غیرفوری(الکتیو) بر اساس ضوابط تعریف شده باشد.
- در مراقبتهای ضروری و فوری (اورژانس)، در صورتی که ارائه خدمات مناسب ممکن نباشد، لازم است پس از ارائهی خدمات ضروری و توضیحات لازم، زمینه انتقال بیمار به واحد مجهز فراهم گردد.
- در مراحل پایانی حیات که وضعیت بیماری غیر قابل برگشت و مرگ بیمار قریب الوقوع می باشد با هدف حفظ آسایش وی ارائه گردد. منظور از آسایش کاهش درد و رنج بیمار، توجه به نیازهای روانی، اجتماعی، معنوی و عاطفی وی و خانوادهاش در زمان احتضار میباشد. بیماردر حال احتضار حق دارد در آخرین لحظات زندگی خویش با فردی که میخواهد همراه گردد.
***احتضار به وضعیت بیماری غیر قابل علاج و غیر قابل برگشت اطلاق می شود که مرگ قریب الوقوع اجتناب ناپذیر است.
۲- اطلاعات باید به نحو مطلوب و به میزان کافی در اختیار بیمار قرار گیرد.
۱-۲) محتوای اطلاعات باید شامل موارد ذیل باشد:
- مفاد منشور حقوق بیمار در زمان پذیرش.
- ضوابط و هزینههای قابل پیش بینی بیمارستان اعم از خدمات درمانی و غیر درمانی و ضوابط بیمه و معرفی سیستم های حمایتی در زمان پذیرش.
- نام، مسؤولیت و رتبه حرفهای اعضای گروه پزشکی مسئول ارائه مراقبت از جمله پزشک، پرستار و دانشجو و ارتباط حرفهای آنها با یکدیگر.
- روشهای تشخیصی و درمانی و نقاط ضعف و قوت هر روش و عوارض احتمالی آن، تشخیص بیماری، پیش آگهی و عوارض آن و نیز کلیهی اطلاعات تأثیرگذار در روند تصمیمگیری بیمار.
- نحوهی دسترسی به پزشک معالج و اعضای اصلی گروه پزشکی در طول درمان.
- کلیهی اقداماتی که ماهیت پژوهشی دارند.
- ارائه آموزشهای ضروری برای استمرار درمان.
۲-۲) نحوهی ارائه اطلاعات باید به صورت ذیل باشد :
اطلاعات باید در زمان مناسب و متناسب با شرایط بیمار از جمله اضطراب و درد و ویژگیهای فردی وی از جمله زبان، تحصیلات و توان درک در اختیار وی قرار گیرد، مگر اینکه: - تأخیر در شروع درمان به واسطهی ارائهی اطلاعات فوق سبب آسیب به بیمار گردد؛ (در این صورت انتقال اطلاعات پس از اقدام ضروری، در اولین زمان مناسب باید انجام شود.)
- بیمار علیرغم اطلاع از حق دریافت اطلاعات، از این امر امتناع نماید که در این صورت باید خواست بیمار محترم شمرده شود، مگر اینکه عدم اطلاع بیمار، وی یا سایرین را در معرض خطر جدی قرار دهد.
بیمار میتواند به کلیهی اطلاعات ثبتشده در پروندهی بالینی خود دسترسی داشته باشد و تصویر آن را دریافت نموده و تصحیح اشتباهات مندرج در آن را درخواست نماید.
۳- حق انتخاب و تصمیمگیری آزادانه بیمار در دریافت خدمات سلامت باید محترم شمرده شود.
۱-۳) محدوده انتخاب و تصمیمگیری درباره موارد ذیل میباشد:
- انتخاب پزشک معالج و مرکز ارائهکنندهی خدمات سلامت در چارچوب ضوابط.
- انتخاب و نظر خواهی از پزشک دوم به عنوان مشاور. شرکت یا عدم شرکت درهر گونه پژوهش، با اطمینان از اینکه تصمیمگیری وی تأثیری در تداوم و نحوه دریافت خدمات سلامت نخواهد داشت.
- قبول یا رد درمان های پیشنهادی پس از آگاهی از عوارض احتمالی ناشی از پذیرش یا رد آن مگر در موارد خودکشی یا مواردی که امتناع از درمان شخص دیگری را در معرض خطر جدی قرار میدهد.
- اعلام نظر قبلی بیمار در مورد اقدامات درمانی آتی در زمانی که بیمار واجد ظرفیت تصمیمگیری میباشد ثبت و بهعنوان راهنمای اقدامات پزشکی در زمان فقدان ظرفیت تصمیمگیری وی با رعایت موازین قانونی مد نظر ارائه کنندگان خدمات سلامت و تصمیمگیرنده جایگزین بیمار قرار گیرد.
۲-۳) شرایط انتخاب و تصمیمگیری شامل موارد ذیل میباشد: - انتخاب و تصمیمگیری بیمار باید آزادانه و آگاهانه ، مبتنی بر دریافت اطلاعات کافی و جامع (مذکور در بند دوم) باشد.
- پس از ارائه اطلاعات، زمان لازم و کافی به بیمار جهت تصمیمگیری و انتخاب داده شود.
۴- ارائه خدمات سلامت باید مبتنی بر احترام به حریم خصوصی بیمار(حق خلوت) و رعایت اصل رازداری باشد.
- رعایت اصل رازداری راجع به کلیه اطلاعات مربوط به بیمار الزامی است مگر در مواردی که قانون آن را استثنا کرده باشد. در کلیه مراحل مراقبت اعم از تشخیصی و درمانی باید به حریم خصوصی بیمار احترام گذاشته شود.
- ضروری است بدین منظورکلیه امکانات لازم جهت تضمین حریم خصوصی بیمار فراهم گردد.
- فقط بیمار و گروه درمانی و افراد مجاز از طرف بیمار و افرادی که به حکم قانون مجاز تلقی میشوند میتوانند به اطلاعات دسترسی داشته باشند.
- بیمار حق دارد در مراحل تشخیصی از جمله معاینات، فرد معتمد خود را همراه داشته باشد. همراهی یکی از والدین کودک در تمام مراحل درمان حق کودک می باشد مگر اینکه این امر بر خلاف ضرورتهای پزشکی باشد.
۵- دسترسی به نظام کارآمد رسیدگی به شکایات حق بیمار است.
- هر بیمار حق دارد در صورت ادعای نقض حقوق خود که موضوع این منشور است، بدون اختلال در کیفیت دریافت خدمات سلامت به مقامات ذی صلاح شکایت نماید.
- بیماران حق دارند از نحوه رسیدگی و نتایج شکایت خود آگاه شوند.
- خسارت ناشی از خطای ارائه کنندگان خدمات سلامت باید پس از رسیدگی و اثبات مطابق مقررات در کوتاهترین زمان ممکن جبران شود.
- در اجرای مفاد این منشور در صورتی که بیمار به هر دلیلی فاقد ظرفیت تصمیمگیری باشد، اعمال کلیهی حقوق بیمار مذکور در این منشور بر عهده تصمیمگیرندهی قانونی جایگزین خواهد بود. البته چنانچه تصمیمگیرندهی جایگزین بر خلاف نظر پزشک، مانع درمان بیمار شود، پزشک میتواند از طریق مراجع ذیربط درخواست تجدید نظر در تصمیمگیری را بنماید.
- چنانچه بیماری که فاقد ظرفیت کافی برای تصمیمگیری است، اما میتواند در بخشی از روند درمان معقولانه تصمیم بگیرد، باید تصمیم او محترم شمرده شود.
بیانیه مأموریت بیمارستان:
بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی جم، پیشگام در بخش خصوصی نظام سلامت، با بهره گیری از سرمایه انسانی مجرب و فناوری نوین میکوشد با تمرکز بر ایمنی بیمار، ارتقای مستمر کیفیت و وفاداری مشتریان، خدمات بهداشتی، تشخیصی، درمانی و بازتوانی را در راستای مسئولیت پذیری اجتماعی در ارتقای سلامت جامعه در سطح کشور و منطقه ارائه نماید.
بیانیه چشم انداز بیمارستان:
بیمارستانی ایستاده بر بلندای وفاداری مشتری در حوزه سلامت کشور
سیاست های کل بیمارستان:
التزام به ایمنی بیمار جذب و نگه داشت مشتریان وفادار بهبود مستمر کیفیت اجرای قوانین و مقررات نهادهای بالادستی تعاملات سازمانی اثربخش پیشگیری و ارتقاء سلامت در جامعه التزام به امور زیست محیطی متعهد به مسئولیت های اجتماعی حفظ و ارتقای حقوق گیرندگان خدمت بسط ارزش های سازمانی مدیریت کارآی منابع سازمانی تأمین منابع مالی پایدار ارتقای کاربری فضای فیزیکی بیمارستان